Monday, March 16, 2020

LABYRINT


LABYRINT


Jij vraagt mij te weten wie ik ben. Je had er kijk
op dacht je. Ken jij die totale eenzaamheid van mij
als je aan mij voorbij gaat, als je even langskomt,
zelfs als je een arm om mij heen slaat?

In mijn hoofd blijft het leven met jou afwezig,
blijven gedachten achter gesloten deuren
onherroepelijk geheimen.

Mocht ik mijzelf hierbij vergeten, dit is wie ik
werkelijk betekende – een vroege vogel gevangen
in de palm van je hand om los te laten wanneer
jij het hoogst noodzakelijk achtte –


Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
maandag 16 maart 2020



1 comment:

Hilly Nicolay said...

Iets van de ander zullen we nooit weten.
Een stukje vrijheid.