VIRAAL

VIRAAL

Laat het toch vooral lente zijn, een heuglijke lente zijn.
Ik kan je helaas niet dichterbij, ik kan je haast niet mijn lief,
maar dit is wat ik heb vandaag, dit is wat ik vraag vandaag
– om bijna niets. Ik staar uit het raam en de dag sluit
daarbij aan – elke dag een zoveelste zondag. Ik geef
het gebrek een naam, ik zing je uit liefde dit lied.

Wat ik vergat en jij bedacht lijkt nu ineens onverwacht
– die zekerheid die vanuit onzekerheid twijfel wegneemt.
Stil te staan bij wat eerder voor geen eeuwigheid werd
geloofd. We trekken ons terug noodzakelijkerwijs,
maar vinden elkaar op afstand – blindelings.

Ondanks het grote gevaar kan ik je vertellen dat je
pas bang moet zijn als jij je gezonde verstand verliest
en voor verontwaardiging of eigenwijsheid kiest.
Ik wil dat je blijft en afstand neemt tot je ziet
waartoe die impasse dient –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zondag 15 maart 2020