DECENNIA
Het leek alsof het er altijd zo was geweest – een
zekere zin van lente, van mei, van dat zachte groen,
beloftevol van leeftijd. De dagen kropen uit
een donkere aarde, zo zwart van verlangen.
zekere zin van lente, van mei, van dat zachte groen,
beloftevol van leeftijd. De dagen kropen uit
een donkere aarde, zo zwart van verlangen.
Dit was een tuin, dit was de plek die altijd jeugd
verklaarde aan het voorbije verleden, een moment
dat alles grijs en voorbij. Natuurlijk had het ook
anders, maar hoe vindt je nu de woorden.
verklaarde aan het voorbije verleden, een moment
dat alles grijs en voorbij. Natuurlijk had het ook
anders, maar hoe vindt je nu de woorden.
Vreemd moet ik je steeds denken dichtbij te zijn,
maar je kon niet. Je was een geschiedenis, je was
een gedaante spoorloos van liefde, geduldig
van groei tot je het beseft –
maar je kon niet. Je was een geschiedenis, je was
een gedaante spoorloos van liefde, geduldig
van groei tot je het beseft –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zaterdag 16 mei 2020
Egmond aan den Hoef,
zaterdag 16 mei 2020
No comments:
Post a Comment