NADIEN

Nadien

Wat een gewoonte had geleken – toen wij vertrokken
waren, toen wij weer thuiskwamen. Het had zich nog
meer aan de aarde ontworsteld, was nog meer tuin
geworden, sprak van leven en dood.

Dat het veranderd was en ervan zweeg, meerdere talen
kende, maar een geheim. Dat het hetzelfde kon gebleven
als het niet een ander antwoord had gegeven – om
aan te wennen, om er grip op te krijgen.

Maar enkel de tuin weet
de tijd, behoeft geen reden,
weet nergens van –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
woensdag 29 juli 2020