ZELFPORTRET

Zelfportret

Jij wuift de bomen in het park eenzaam op een rij,
neigt mateloos naar verdriet – alsof de tuin ooit mens
genoeg wordt om afscheid van te kunnen nemen –  
het is geen verwijt, maar eerder een idee van tuin,
van regen en wind. Het is er.

 Je hoeft er niet op te letten en het is er, zelfs voor
degene die dit schrijft - de enige uitkomst die je biedt  
om het een gezicht te geven – in je en rondom je.
Dit is geluk – de vallende regen, de geur van
nat gras, van hoe het zijn zal en ooit was –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
donderdag 9 juli 2020