Vanuit de laatste sneeuw tot een wereld
door te dringen – een nieuw begin, eerste
zinnen waarin ik heel voorzichtig liefde ken –
Teer en uiterst breekbaar – binnensmonds
beleden – de pen over het maagdelijk papier
– nog niets verkend, geen woord onbezonnen
Totdat het zichzelf wel overstijgen moet
– een soort van groet – tot de dingen – de
eerste en de laatste. Kom, laat ons haasten –
Woorden vol verwachting weten, bloei die bijna
op barsten staat. Herinner je – het is nooit te laat
– de aanzet is daar. Tekst of geen tekst….
2 maart 2012
No comments:
Post a Comment