The unbearable lightness of being

THE UNBEARABLE LIGHTNESS OF BEING

Digitale recorder

Een trieste jeugdervaring...

Verlies. En de bomen weten hoe – hun triestheid absoluut,
mijn kilte evenredig. Ik zie niet in hoe ik mijn lichaam, ik
weet niet beter dan mijn geest. Zwaar en onderhevig,

aards en op de tast. In mijn jongste verleden was het in alles
wat ik zag, in alles wat ik beleefde. Kaal omdat het zo niets,
kaal omdat ik zo winters was. Het kijken pijnlijk van het
diepste ongenoegen, een eenzaam ongewis.

Een toekomst zonder voorval, een leven zonder beleven.
Nu, met jou wil ik een andere weg. De geest wil het zeker,
mijn hart kan het niet langer ontkennen – dat jouw liefde
van ware liefde weet.

Ik daarentegen zie de stramme populieren. Hoe bedenk ik
mij ooit trots en fier – een andere  taal te spreken? Kan ik
ooit oprechter zijn dan zij? Het oog zou beter moeten
weten –

Oudorp, Alkmaar, buslijn 10, dinsdag 26 november 2013