AAN DE SPAARNE
Bezoek aan Haarlem, Eetlokaal “ In den Swarten Hondt “
De
Sint-Bavo spietst verlicht de nacht. Ik ben
een aarzelende gast van deze stad, ik bezie de
alom bewegende geluiden, ik ervaar mijzelf
sinds heugenis. Dat ik mij herinner.
een aarzelende gast van deze stad, ik bezie de
alom bewegende geluiden, ik ervaar mijzelf
sinds heugenis. Dat ik mij herinner.
Hier
heerst het nauwelijks besef waarom historie
van daden spreekt, imposant restant van oud naast
zakelijk strak nieuwerwets. Het zal uit het oog of
gekoesterd in het hart. Prijken of bezwijken.
van daden spreekt, imposant restant van oud naast
zakelijk strak nieuwerwets. Het zal uit het oog of
gekoesterd in het hart. Prijken of bezwijken.
Ik
hoor de Spaarne. Zij stroomt zoals de tijd, zij
beweegt zonder oponthoud. Zij ligt vast zoals
wij kijken, zij verdwijnt zonder te wijken. Zij
is scheepvaart, zij is water en dorst.
beweegt zonder oponthoud. Zij ligt vast zoals
wij kijken, zij verdwijnt zonder te wijken. Zij
is scheepvaart, zij is water en dorst.
De
klinkers klinken hol van verleden. Hier ga ik
traag mijn stappen na. Ik wil weer weten wie
je bent, ik wil weer gissen op de tast. Dat jij dit
was, een ontmoeting, een bekende in deze stad.
traag mijn stappen na. Ik wil weer weten wie
je bent, ik wil weer gissen op de tast. Dat jij dit
was, een ontmoeting, een bekende in deze stad.
Mijn
pen vluchtig tot dit na echoënd beeld. Dat
jij weer ontstaat, Haarlem bestaat, de voort
vliedende Spaarne een uiteindelijke weg -
jij weer ontstaat, Haarlem bestaat, de voort
vliedende Spaarne een uiteindelijke weg -
Elbert Gonggrijp, Haarlem, zaterdag 8 november 2014
No comments:
Post a Comment