Impressie van een herfsttafereel
Alles vergaat als vanouds, het wil zich
zoals het ligt, de lege lucht iets van een
ondoorgrondelijk grijs, iets van een
ingeslopen jaargetij.
Voor je het wist was je er in thuis. Ach,
en dat voorbij te koud voor de tijd en de
dauw op de verlaten auto’s. Jouw adem,
jouw kus aldus. Zichtbaar in de mist,
vochtig als op mijn huid.
Wij spiegelen ons. Gedachten aan
weerkaatsende ramen. Hier is uitzicht
geen houden aan. Het verstart in het
eindeloos staren naar.
Waaraan hebben wij ons te danken. Wij
moeten ons als wezenloos. Het nu nauwelijks
te mijden. Geen houvast. Hier gebeurt het,
maar zo traag als water, zo leeg als
aanhoudende regen.
Het kan, maar tot hoelang dit
onvoorspelbare beeld –
Elbert Gonggrijp, Alkmaar, donderdag 27 november 2014
No comments:
Post a Comment