ALSOF HET OOIT –
Voor jou, mijn lief…
Jij
lag weer te wachten waar je lag alsof het
nooit iets anders was, jij gaf jezelf, jij wilde mij,
werd blij van mij, want waarom ook niet, het
kon, zolang het kon, ik was er, ik had je lief.
Het werd zoals vanouds, ik sloeg mijn armen
om je heen.
nooit iets anders was, jij gaf jezelf, jij wilde mij,
werd blij van mij, want waarom ook niet, het
kon, zolang het kon, ik was er, ik had je lief.
Het werd zoals vanouds, ik sloeg mijn armen
om je heen.
Op
afstand leek alles zo onoverkomelijk voorbij
alsof ik voorgoed een vreemde was, zoveel pijn
van het voor altijd vergeten zullen zijn. Waar
het bed van het warme houden van, het
welkom van het altijd dichterbij.
alsof ik voorgoed een vreemde was, zoveel pijn
van het voor altijd vergeten zullen zijn. Waar
het bed van het warme houden van, het
welkom van het altijd dichterbij.
Alsof
het nooit anders, alsof het beeld, het bed
en de lustige liefde hier nog nooit. Hoe wens je
ons dan hier, ons nu en hier als in de mogelijke
terugkomst niets anders was geweest dan dit,
dit nu, dit hier –
en de lustige liefde hier nog nooit. Hoe wens je
ons dan hier, ons nu en hier als in de mogelijke
terugkomst niets anders was geweest dan dit,
dit nu, dit hier –
Elbert Gonggrijp, Heerhugowaard, zondag 16 november 2014
No comments:
Post a Comment