BETREKKELIJK
Duindagboekgedicht 54
Duindagboekgedicht 54
Uitgewerkte Smartphone opname
Het
kleurenpalet verbleekt terwijl de hemel grijs betrekt. Het
dorstig lenteduin zal weldra regen kennen. Geen hond te
bekennen en de Pieper zaait paniek. Er heerst geen
mildheid meer.
dorstig lenteduin zal weldra regen kennen. Geen hond te
bekennen en de Pieper zaait paniek. Er heerst geen
mildheid meer.
Het
doek viel en het pad verstoof. De
Kruipwilg bloeit een voorzichtige toets.
Zie de eerste druppels vallen.
Kruipwilg bloeit een voorzichtige toets.
Zie de eerste druppels vallen.
Het
Helm wuift zichzelf een nergens tegemoet, een meewarig
heenwaarts spoeden voorbij de doffe lijnen naar elders. Het
duin ligt er klaarblijkelijk afwezig bij, vergeet de belofte
voor altijd hetzelfde te blijven.
heenwaarts spoeden voorbij de doffe lijnen naar elders. Het
duin ligt er klaarblijkelijk afwezig bij, vergeet de belofte
voor altijd hetzelfde te blijven.
Zoals
de vlinders mij in dit heden
verdwenen zo verdwijnt alles
even ongedurig –
verdwenen zo verdwijnt alles
even ongedurig –
Elbert Gonggrijp, PWN duinen Bergen aan Zee, vrijdag 31 maart 2017
Foto's Elbert Gonggrijp, PWN duinen Bergen aan Zee, 31-03-17
No comments:
Post a Comment