AANVANKELIJK
Duindagboekgedicht 64
Uitgewerkte Smartphone opname
Duindagboekgedicht 64
Uitgewerkte Smartphone opname
Had
er niet een eerste mens, voortekenen van verval? Er
was geen reden voor de vogels op de vlucht, het gewenste
grazen aan de kudde. Een natuurlijker evenwicht.
was geen reden voor de vogels op de vlucht, het gewenste
grazen aan de kudde. Een natuurlijker evenwicht.
Zoals
er een nest was begonnen, zonder jou en mij. Zoals
een lente aanving nooit te hoeven haperen in het licht des
aanschijns, zon of regen, hagel en wind.
een lente aanving nooit te hoeven haperen in het licht des
aanschijns, zon of regen, hagel en wind.
Omdat
het duin in den beginne zichzelf was en niets
anders diende tot kostbaar bezit, ledig en vol van
betekenis in het onuitgesprokene.
anders diende tot kostbaar bezit, ledig en vol van
betekenis in het onuitgesprokene.
Alsof
alles zonder mij kon om volledig te
worden begrepen, zelfs toen ik dit niet –
worden begrepen, zelfs toen ik dit niet –
Elbert Gonggrijp, PWN duinen Bergen aan Zee, maandag 24 april 2017
Foto's Elbert Gonggrijp, PWN duinen Bergen aan Zee, 24-04-17
No comments:
Post a Comment