VAAL
Duindagboekgedicht 56
Uitgewerkte Smartphone opname
Soms
lijkt er niets te bespeuren, een lente te
identificeren, ondanks de veelvoud van zingende
vogels en het zich vroeg aankondigende groen.
identificeren, ondanks de veelvoud van zingende
vogels en het zich vroeg aankondigende groen.
Het
is het schrille morgenlicht dat het duin doet
vermissen, het maakt schaduwen grimmig, het
Helmgras, de twijgen en de struiken striemend.
vermissen, het maakt schaduwen grimmig, het
Helmgras, de twijgen en de struiken striemend.
Dat
een Viooltje of het Hondsdraf je dit verwijt.
Zij zoeken een zeker houvast, een bloeien dat olijk
neigt. Je moet het wel weten te bedoelen.
Zij zoeken een zeker houvast, een bloeien dat olijk
neigt. Je moet het wel weten te bedoelen.
Ergens,
in de ooghoek van je kijken, een blijvend
signaal van ontluiken, terwijl er een ei of jong een
mogelijk alibi wordt verstrekt.
signaal van ontluiken, terwijl er een ei of jong een
mogelijk alibi wordt verstrekt.
Maar hier ontvreemdt je,
ontheemdt je, kom ik
taal tekort –
Elbert Gonggrijp, PWN duinen Bergen aan Zee, zondag 9 april 2017
Foto's Elbert Gonggrijp, PWN duinen Bergen aan Zee, 09-04-17
No comments:
Post a Comment