Saturday, March 31, 2018

NACHTMERRIE

Nachtmerrie
Landjuwelen
Antwoord op Gemma “ Schimmig “


Wat overdag onschuldig had geleken nam mij ’ s nachts
bij razernij. De dekens opzij om het later tot bedaren. Kon ik
nader verklaren wat mij had bezeten? Het moet ogen,
mond, handen, voeten een heel lichaam, een geest.

Het moet hier zijn geweest voor je het begreep. Het had
aan de liefde nooit genoeg, het bezwangerde mij met een heel
leven, haalde een geschiedenis naar boven – vader, moeder,
dochter, zoon en velerlei verhalen.

Het was er al eerder voor het mij in het donker besprong.
Het moet er al die tijd zijn geweest voor het zich manifesteerde.
Het liet zich pas vergeten toen het in de menigte oploste,
waar het als gedachte en gedaante verdween –


Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zaterdag 31 maart 2018
Herkomst foto's onbekend, Google Afbeeldingen - " Schimmen "




IN PRINCIPE

IN PRINCIPE
Voor de liefste


Wanneer jij jouw ware aard vertoont, leegte
en stilte vervult van tijd, volledige tijd, heb ik
jouw leven lief als het mijne, zo dichtbij.

Lief te hebben is zoveel meer dan enkel lief
te zijn. Houden van is bovenal boven alles
uitgeheven zijn. Dat is waarachtig liefde.

Hoe wij los van elke pijn van het hebben en
houden, hoe wij voor hier en altijd.  Zullen wij  
dan zomaar bestaan omdat het echt kan? –


Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 30 maart 2018







Friday, March 30, 2018

WEZENLIJK


WEZENLIJK
Voor de liefste


Wanneer winter zijn ware aard vertoont, leegte
en stilte gemeengoed zijn. De kern van houden van
is liefde. In alles leeft jouw aandacht, dat alles iets
zou kunnen worden, wij de potentie hebben
iets te willen.

Zoals de aarde verlangt naar de zon, zo smeekt
jouw lichaam het strelen. Ik zou er desnoods over
praten, boeken vol erover schrijven, maar jij vraagt
mij zoveel dichterbij. Het is koud zeg je, vanwaar
prefereer je kilte?

De potentie van het prille leven is de herinnering
om alles steeds anders toch hetzelfde te doen tot ieders
vreugde. Kus me zeg je, laat mij voelen hoe wij zijn
voorbestemd voor het mooie. Gerustgesteld
door zoveel meer.

Bewijzen dat alles anders kan. Er ontluikt een nieuwe
tijd en de dagen lengen. Zullen wij net zo aanvangen, de
trieste gedachten vergeten tot de wereld anders lijkt,
een gedicht wordt uit de aantekeningen die ik
van jou maakte? –


Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 30 maart 2018

KOESTEREN

Koesteren
Voor mijn liefste Conny
N.a.v. een teruggevonden foto uit 2013
en ons 4 jarig officieel samenzijn


Zo vond zich koesteren uit – heimelijk op het kille strand,
de open armen het vredespact om elkaar voortaan eraan herinneren
dat leegte vergeving betekenen kon, dat stilte angst en
verdriet deed wegebben. Zoals golven dat doen op
gebroken in de branding.

Koesteren is kijken naar elkaar zonder oponthoud, is in de
ogen leren lezen waarmee en waarom alles hier begon – een wellicht
onuitsprekelijk verbond van een echt onvoorwaardelijk houden 
van – dat je de ander uit liet praten tot het stopte – omdat
het er niet toe deed wat je het uiteindelijk betekende.

Open armen die konden ontvangen hoe sterk de een bij de ander
ook de zwakste mocht zijn en andersom. Dat het de band verstevigde,
een eed waarbij maar weinig woorden de juiste behoefden. Daar
zaten wij en lieten elkaar niet los. Dichterbij dan ogen,
handen. Zo dichtbij als een eeuwigheid –



Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 30 maart 2018

Foto's selfies van rond 28 maart 2014