Voorbij alles
Voor de liefste en het geheel
Voor de liefste en het geheel
In alles wat ik zie, ook jij. In
alles het stromende water, in de regen,
het getij. De stoffelijke maan,
de gedurige zon. Voorbij dit
alles, voorbij de bron.
Ja alles zo
voorbij, zelfs de liefde.
Maar de blik in je ogen, je gezicht,
zoals je handen, het lichaam, de
vogels in vlucht, de bloesem het
ontspruiten, de vliedende
seizoenen.
Maar de blik in je ogen, je gezicht,
zoals je handen, het lichaam, de
vogels in vlucht, de bloesem het
ontspruiten, de vliedende
seizoenen.
Alles heeft een
toon, alles heeft
het ritme van gaan of blijven. Niets
is zo aanwezig afwezig als jij nu.
Ik kan naar je kijken zolang
het duurt.
het ritme van gaan of blijven. Niets
is zo aanwezig afwezig als jij nu.
Ik kan naar je kijken zolang
het duurt.
Alles is nu. Ik
besef hoe eeuwig
het beweegt, het trekt aan ons voorbij,
steeds weer, steeds hetzelfde anders.
Ik zou willen zeggen wie ik daarin
ben, ik heb geen verleden, geen
toekomst, verder dan verte,
uitzicht, hier ben ik.
het beweegt, het trekt aan ons voorbij,
steeds weer, steeds hetzelfde anders.
Ik zou willen zeggen wie ik daarin
ben, ik heb geen verleden, geen
toekomst, verder dan verte,
uitzicht, hier ben ik.
Zoals het licht,
zo dichtbij, zo
veraf nu en toch. Het is niet de stilte,
niet de leegte, het is zoveel meer nu,
leven, dood, alles. Zoveel nu zoveel
heden, zonder naam –
veraf nu en toch. Het is niet de stilte,
niet de leegte, het is zoveel meer nu,
leven, dood, alles. Zoveel nu zoveel
heden, zonder naam –
1 comment:
Prachtig!
Post a Comment