SOMS

Soms
Voor de liefste

Soms, als de mens zijn rede verliest, ja ook
dan. Soms ook de liefde. Elke handeling een
automatische, elke gedachte een voorafbepaalde.
Kijk mij eens aan, hebben wij niet een heel
verhaal? Samen of soms niet? Liegen de
veelvuldige foto’s of lachen
wij elkaar blijmoedig toe?

Het moet telkens geoefend. Een mens, een
beter mens. Voorbij de nieuwsgierigheid durven
kijken. Zo leerde ik jou van binnen en van
buiten een herhaalbare verrassing.

In die voetstap te gaan staan. Jou te lezen
als jezelf te ontdekken. Hoe wezenlijk het verschil
dan ook. Wij blijven verschillend, maar hoe eender
het begrip, dezelfde ideeën. Dat stilstaan
vooruitgang betekent en rimpels,
grijze haren.

In elk gedicht dit te rangschikken tot nieuwe
verbazing, een orakel om in te wonen, een beweging
als takken omhoog te kronkelen. Met welke wortels
het talent voor groei –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 23 maart 2018