BEVRIJD

Bevrijd

Wrokkig van geest toen mijn stem mij eertijds bepaalde – 

klemgezet en weerbarstig het temperament als was ik 

degene die volledig verstarde – tot weinig in staat 

dan louter vegeteren. Maar ik bloesemde open 

als de rozen die ik je gaf – spontaan van aard.

Ik rijpte als appels op de schaal, een liefdevolle 

september hoezeer die aanstonds tot herfst verkleurde. 

Mijzelf bijeengraapt ontmaskerde ik de somberheid 

van de laatst genoten uren, schoof de melancholie
terzijde – bevrijdde mij 

van het barok dat mij kastijdde – 

en de stem was nergens meer – 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
woensdag 18 september 2019