ZEEREEP

 

ZEEREEP
Duindagboekgedicht 180
Uitgewerkte notitie

 

Stel dat je ooit een ander was, jij standvastig duin, jij
schier oneindige – had de wind je dan gemaakt, zand
en zee gelijk , ruige ruggen van helm. Niets weerhoudt
het tij, het verwaaide rollen van de golven.

Het is aan het strand bedolven te zijn tot een machtige
kust die voor ons doelbewust het land bewaakt. Bijna
lusteloos, gezapig, maar met het waakzame oog – zat
je er ooit naast nu jij mij beschermt.

Vanuit het niets gegroeid zachtjes neergelegd. En daar
boven een begrijpende lucht, een gemoedelijke moeder.
Wie kan ik liefhebben nu jij voor mij altijd aanwezig
blijft. Mocht het de wind, maar kalmpjes.

 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
woensdag 26 januari 2022

FOTO @ ELBERT GONGGRIJP