Naar M.Vasalis
Zo kan het zijn: jij legt jouw
hoofd op mijn schouder en
zegt: ooit wordt het hier
begonnen.
Vrede, kalmte, welkome
dromen – tijd om na te
denken, om te overpeinzen.
Een reis door het landschap
van de woorden: alles gaat
voorbij en de verte kent haar
toekomst.
Jouw hand in de mijne.
Nauwelijks verbaasd zie ik
mijn kansen. Liefde kent
geen haast.
Zo zal het zijn: wij verloren
in de reikwijdte van die
stilte.
De bus rijdt.
9 januari 2012
No comments:
Post a Comment