Maar andersom: in zee
te lopen, plankton te
worden, de dood tegemoet.
In scholen blijf ik
naamloos, heeft blijven
geen haast.
Golf na golf raak ik
vergeten, fluisteren
schelpen je vage
beneden door:
Dat ik blijf, dat ik
terug kom, dat ik
blijf….
Weet ik nog niet
hoe.
No comments:
Post a Comment