Ter nagedachtenis van mijn moeder
Stilgezet, geen woord gedacht,
een glimlach tot een stand
gebracht.
Wie je bent wordt wie je was,
een strak moment nooit oud,
steeds jong, geen lieverlee
of wederom. Toch wordt het
steeds mij toevertrouwd en
keert de tijd het lot.
Ik kus het beeld, het lief gezicht
en zet haar weg in het licht.
Het staat er nog…
No comments:
Post a Comment