Oktober

Ter plekke dichten 9

OKTOBER

De patronen moeten weer rake grond - zo overbodig. Er
moet geschreeuwd - in kleuren kreten festival -maar
stervend in de vrije val. En dan niet eenzaam zullen zijn?

De klok verzet zijn wijzers en vertraagd het laatste licht. Ik
moet schemeren in mijn praten - dichterbij kan ik niet
komen - jouw glimlach een vagelijk vermoeden.

De zwanen willen wit in een duizelingwekkende vaart -
daar te zijn waar elders. In hun wieken het striemen
van de hoogst waarschijnlijke wind. Zij roeien voort.

De luchten groeien grijzer. Het wordt ons duidelijk hoe
afscheid was bedoeld. Een poging om voorzichtig
te verdwijnen - met uitgestrekte hand, de ogen -

Elbert Gonggrijp, Heerhugowaard, donderdag 10 oktober 2013