CELLO

Cello

Smartphone overpeinzing IV

N.a.v. het boek “ Het verhaal van Pi “

Terwijl de slaap de meesterlijke hand een verfijnde melodie, voorbij de horizon een hoopvolle zonsopgang, sluipt er telkens weer een verhaal waarbij alles mogelijk het papier tot een gedicht, alles even duidelijk, alles even onwaar, zoals de laatste letter jou een droom, een richting, maar op weg het ontluiken van een stille ochtend, ingebed tussen het beoefenen van een onzichtbare merel en jou, het naast mij gelegen lijf, mijn lief, mijn 
o zo voorzichtige vingers –

Er is tijd, maar achter de snaren?

Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  donderdag 26 maart 2015,  zingende merel in de schemering, 5.10 uur

 

BACKYARD

Backyard

Smartphone overpeinzing III

Muziek Patrick Watson, “ Adventures in your backyard “(2012)

Zo voorbij de mogelijke bomen en het overpeinzen van het grijs ligt mijn ondenkbare wereld, een stilstaande open ruimte, de turende nieuwsgierige mezen en merels, het alarm op waakzaam geacht en jij daar ergens bij een dichtbij gewenste dochter in gesprek terwijl ik ziek de voortdurende muziek, de lieflijke noten en de lieflijke woorden zodat jij ondanks alles en ik in alle vrede deze voorlopige dag blij te zijn met de stilstand in het natte gras –

Zo’n ogenblik dus.

Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  woensdag 25 maart 2015

Huishoudelijke mededeling

Alkmaar,  dinsdag 24 maart 2015


Bij deze laat ik weten in navolging van Mart Stel, mij bekend als Mart Arts, voortaan mijn gedichten en dus mijn huidige weblog, alleen nog zal delen via mijn Tijdlijn c.q. startpagina van Facebook(Een enkele uitzondering daargelaten.)

Ik hoop jullie toekomstige reacties op mijn gedichten dan ook daar graag tegemoet te zien...

Groeten, Elbert Gonggrijp,

Natuurdichter....

                       

BLUE NOTE

BLUE NOTE

Smartphone overpeinzing II

….Want buiten klonk een uitzinnige stilte, een gedachte zoals wij die dachten, de lucht helderblauw, een grillige vlinder, duidelijk voor ogen, maar steeds verder weg, oorspronkelijk zoals wij haar zagen, warm in het aanvankelijk licht, als notitie  onvermoed, als memo onbegrijpelijk gegeven –

Elbert Gonggrijp,  Alkmaar, dinsdag 24 maart 2015

BLUE MONDAY

BLUE MONDAY

Smartphone overpeinzing

….Vanuit het raam een aanwezige dag ons tweeën bij elkaar gedacht, maar jij zover weg bij het graf van een oom die ik nooit kende en ik op 
het bed wachtend net zover weg op energie en de vraag dat jij weer zo snel mogelijk bij mij de meest lieflijke  verlangde seconden, hier te zijn terwijl een koerende dromerige tortel ergens in de goot zich wanen laat –

Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  maandag 23 maart 2015

@ foto's Elbert Gonggrijp,  maart 2015

Schijnbaar lente?

Schijnbaar lente

Uitje Vogelwerkgroep Geestmerambacht

N.a.v. gemaakte foto’s

Wat is sterker dan de wil te bestaan in het dappere
ontluiken? In het welwillende speenkruid kruipt

het likkebaardend zonlicht gestaag de groei.

Het gras grijst nog ongenadig. Bedeesd treedt het
land terug, het bewolkte wijds, het tijdstip traag,
de stilte schrap in het schrale land van kattenklei.

Hoeveel weiland dan, als de Grutto groept met
schrille roep om aandacht grijnst? Is er aan
aanstonds te arriveren zoveel plek genoeg?

Het water rilt en zwijgt. Er is aan heimwee geen
gebrek. Niets blijft hetzelfde, maar hoe verstomd
kan het nest, hoe vergeten als er slechts de echo?

Het vaststaand beeld wijkt. Grutto’s klinken ijler

mettertijd en pijnlijk schrijnt het beeld. In de bomen

bast het vaststaand beeld tot eenzame rijen.

Hoezo, lente? Het ligt op de lippen, luistert nauw
als liefde, vind de Tjiftjaf op zijn zang. Vogelvrij
weliswaar. De blik verruimd tot troosteloos.

Hier ben ik, maar waarom hier gevonden –

@ Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  zaterdag 21 maart 2015  

@ Foto's Elbert Gonggrijp,  Geestmerambacht,  maart 2015

 













De gearriveerde Grutto's:

https://youtu.be/UQkFHWCbFfE

ARTICULATIE

Articulatie

Fictief gedicht over de liefde

Hier ligt het, heeft de waarheid de leugen omarmd. Ach, wie

ben je in het echt, heeft het een gezicht, het duister tast het

vragen af, ben je blij, zeg je en ik streel jouw hand, daar

ben je, hier is mijn hart.

Ben jij dat echt, vraag je je af, nu jij mij dichtbij nooit meer
eenzaam bent. Ik ben er niet, maar is dit dan duidelijk genoeg
voor verdriet, heeft het een eigen stem, vindt het ooit de 

uiteindelijke weg.

Ik bestel mijn bier en schrijf op het viltje jouw naam. Hoe spel
je mij opdat ik weer gelezen gevonden word. Ik herinner mij
het vaaglijk antwoord dat ik besta. En dat jij net zo goed
uiteraard.

Niets te zeggen nog, maar de tijd en het besef dat het niets er

ooit toe doet. Ik vind je al was het voor het moment suprême,

als lag ik weer naast je en jij mij op de lippen de liefde. Of er

van weggaan ooit zo sprake –

@ Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  donderdag 19 maart 2015

@ Foto's Elbert Gonggrijp,  augustus 2014

EEN LAATSTE BLIK VERGIST

EEN LAATSTE BLIK VERGIST

KNNV Excursie “ De Eilandspolder “

Opname Smartphone

Het gebeitste beeld van oude meesters maakt ingedikte polders,

de matglazen melkstolp voor weidevogels, klaaglijke kieviten

en grutto’s bijeen, op balts tot verdere trek of buitengewoon

thuisgekomen.

Ik vraag hier niemand op gesprek, ik luister naar mijn verre
voorvaderen, het jubelende van een ijle leeuwerik. Niemand

hoort mij, zegt hij, ik ben zo spaarzaam te verstaan. Ik raak

steeds verder uit beeld. Een herinnering aan heimwee

achteloos vergeten.

Ik kijk mijzelf uitgestrekt, vermoed de wijde tijd, ets mijn

pen tot wederhoor. Alles wordt antiek, alles verdwijnt. Wat

men ziet, draait zich om, kijkt op en loopt verder –

@ Elbert Gonggrijp,  “ De Eilandspolder “, 
ter hoogte van Graft – de Rijp,
woensdag 18 maart 2015

@ Foto's Elbert Gonggrijp,  " De Eilandspolder " 2015