Pergolesi

Pergolesi

Improvisatie op Stabat mater

Ik gebaar de kus het zachte welbehagen. In

de gewelven van het hoogst mogelijke vind

ik jou, een fluwelen stem van het bekoren,

een glooiende glorende dag.

Ik houd tegen het licht het genie die van ons
allen het jongst gestorven is. Ken jij mij wat

je zelfs met je ogen dicht bevroedde, de

oorspronkelijke liefde?

Het is dichterbij dan je denkt. Het benadert

alsof de stilte. De wachtrij van de eenzame
bomen, de glimlach op je kalm gezicht. Ik zet

de voorzichtige voetstap, maar zoals altijd.

Ik overzie wat ik zie en geniet het geduldige

uitzicht, want ik weet je, ik vraag je. Dat ik

je niet vergeet en jij mij eveneens –

Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  zondag 15 maart 2015