NIET HIER

Niet hier

Landjuwelen
Antwoord op Gemma “ Stolp “

Terwijl het licht scharniert door het blindelingse keukenraam – een
onopzettelijke daad van Februari – had alles net zo goed anders mis
kunnen gaan. Het blijft altijd de vraag of het jonge blad zal
ontspruiten, vogels weer hun eieren tot kroost.

Wij vergeven onze schuldenaren en eten het onverschillig brood. Aan
gebed geen gebrek.  Wij dragen een molensteen om ons nek, wij willen
van alles een beetje meer tot de laatste koek. Kon jij bevroeden
dat genoeg meer is dan genoeg?

Tot aan de laatste kavel compensatie ligt de natuur per slot van de
rekening braak. Wie speelt hier Klaas Vaak, wie strooit wie scherp zand
in de ogen? Hoeveel mededogen moeten wij onszelf beogen
tot zelfmedelijden niet te harden wordt?

We gaan burnt – out, we kuchen ons astma. We leven de paranoia
van de losgeslagen “ leve de vrijheid! “. Volledig de weg kwijt aan het
ultieme compromis. Leeggebloede idealen die zich correct politiek
laten vertalen, want o wee geen mening.

Ergens nog dat doosje te begeren – o, jongeling die ik was – waarin
die ene laatste dode Hommel vervlogen naar een definitieve hemel

van gerechtigheid. Op onvoorziene vleugels –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
maandag 12 februari 2018

Nieuwsfoto bosbranden Victoria, Australië(2009)