OCHTENDGLOREN

Ochtengloren
Antwoord op Gemma “ Zij trekt haar rokken op “

Als er niets hoeft gezegd – de sokken achteloos
rondslingerend in de kille kamer, maar de dampende
melk, het bakeliet, de stoof, de rozenglycerine. Alles

wat koper blonk leek van zuiver goud als je als

kind in sprookjes geloofde – de Verkade albums
met een natuur die Jacques P. Thijsse overtrof.

Hoe alles nog bij het oude vertrouwde. Met je pyama
opblijven bij de open haard – en maar liedjes zingen.
Nee, we gaan nog niet naar huis, nog lange niet. Eén,

twee, drie, vier hoedje van papier. Maar dan – de
vroege geur van gier, de eerste insecticide. Het
belendend perceel kavelt zich steeds meer in.

De Merel weet van wanten, rangschikt met zijn zang
een nieuwe Februari. Kunnen wij van voorspoed meer
verwachten dan herstel, de malse grasspriet tussen
de tanden, hooi dat ruikt naar droog hooi?

Alles leeft in bedekte termen zijn eigen ideologie – de
filosofie van de rulle grond. In de voren de eerste bollen

ter Hollands glorie. Leve de historie, het vader moeder
roepen – diefje met verlos.

Laat het de pret niet bederven. Open de poort, ga
naar Engeland varen. Laat de sleutel ongebroken en
de zwanen hun laatste zang –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 20 februari 2018 
Achtergrondfoto - Verkade album - " Bloemen in eigen tuin "
Foto 1. Verkade album " Texel "
Foto 3. Zingende Merel - Wikipedia
Foto 4. Sneeuwklokje - bron " If then is now "