Silhouet
N.a.v. gedicht “ Zuivering “
René Hillenaar
N.a.v. gedicht “ Zuivering “
René Hillenaar
De
dag opgerold in de schaduw van het verhullen. Heb jij
dezelfde weg verzwegen nu ik vries dat het kraakt, nu de bomen
zwartgeblakerd hun reikende vertwijfelende handen.
dezelfde weg verzwegen nu ik vries dat het kraakt, nu de bomen
zwartgeblakerd hun reikende vertwijfelende handen.
In
hoeverre ligt de waarheid uitgestrekt over de velden. Ik
ben een onmogelijke boodschap, het gaat nooit over. Het snijdt
messcherp het mystificeren, de verloren koeien.
ben een onmogelijke boodschap, het gaat nooit over. Het snijdt
messcherp het mystificeren, de verloren koeien.
Het
verdwijnen verdwijnt steeds meer in het geleidelijk
gebaar van de nacht. Dat niets er toe doet, dat niets meer
vanzelfsprekend is dan wat niet langer kan voortbestaan.
gebaar van de nacht. Dat niets er toe doet, dat niets meer
vanzelfsprekend is dan wat niet langer kan voortbestaan.
Ik
hou van je dat blijft een feit. Maar niets heeft zo weinig
duiding dan het alsmaar door te vertellen tot het tot op de
draad verslijjt, in deze nadagen van een winter –
duiding dan het alsmaar door te vertellen tot het tot op de
draad verslijjt, in deze nadagen van een winter –
Elbert
Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 20 februari 2018
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 20 februari 2018
Foto: gedicht Zuivering - @ René Hillenaar
No comments:
Post a Comment