Thursday, February 01, 2018

SYMPTOOM


Symptoom
Landjuwelen
Antwoord op Gemma “ Ziekte “

Toezien hoe alles grijs en ziek wordt, dreigt te worden vergeten. Wat zochten
wij toen wij vergeefs naar liefde verlangden?  Er is geen nest, wij konden er geen
beginnen. Olla uogalla hebban nestas hagunnan hinase ich anda tu. Het is zo’n
voorjaar dat je niet wenste, hagel en regen en heel veel wind.

Waar leggen wij de gekapte bomen, de geknakte takken? Er bestaat zoveel
meer dan deze stilte. Wij leven waar wij niet horen te leven, bewonen steden
welke wij beter hadden te verlaten. Wij waren gemaakt uit de zuivere klei
van liefde en hadden het daar mee te doen.

Wie je bent is de zee, waar je vandaan komt proeft het nog flauw naar zout,
deint als de zee zelf. De geluiden golven onze oorsprong op het strand,
verwaaien als zand, we hadden beter kunnen weten. We waren vergeten
waar wij vandaan kwamen, konden niet meer terug –


Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
donderdag 1 februari 2018
Schilderij @ Jopie Huisman - Merelnest91981)
Foto - Ruïne van de stad Homs - Syrïe
Foto - @ Gerda Neva - Golven




1 comment:

Stanislaus Jaworski said...

Met zeeklei bak je het blauw van bakstenen.
Jouw gedicht getuigt van liefde voor de natuur.