MEANDER

MeanderUitgewerkte I-Phone opname

Jij was nog zonder lichaam. Ik kon de dag uittekenen
Het was grijs in A., de tijd zoveel mooier een zomer in G.,
zwervend mijn woorden achterna, meanderend als
een beek, een jonge beginneling.

Wie de kaarten schudt kan van de taal veel leren –
elke dag dankbaar. Dat het ook regende dat het goot,
gekluisterd aan het bed, jou van horen, zien
en zwijgen, een reis naar mijzelf terug.

Een eigengereide. Een puzzel willen leggen tot het past,
een verwrongen herinnering des te meer. Waar ik verdwenen
ben heeft het vergeten een broze vernislaag, slaan honden
aan als ik het erf betreed, wil de wind voorlopig niet
gaan liggen.

Waar waren toen jouw handen
nu ik ze weer nodig heb? – 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 21 december 2018