SPECIFIEK

Specifiek

Maar dat allesbepalende jij, dat
allesbepalende ik. Niet de zoveelste
zonsondergang in een dozijn, niet
de snaterende eendjes in het park,
niet zomaar gedachteloos
hand in hand.

De geur nog van je haar, die blos

op jouw gezicht zo voor altijd verliefd,
maar vanwaar. Die ene blik nog in je
ogen – God, dat soort geduld dat
vanzelfsprekendheid nooit 

gewoonte wordt.

Je staat daar maar en kijkt mij aan
alsof de dag net zoveel gisteren is als
vandaag. Dat ik je weer mis zoals
destijds toen je mij zo duidelijk
voor ogen stond en je mij
evenveel onbeantwoord
bleef als nu – 

Elbert Gonggrijp,

Egmond aan den Hoef,

maandag 10 december 2018