NUANCE

NUANCE
In memoriam F.H.

Zodra jij nog een proberende toets van Satie, een
vlugge schets, een scherpe blik, zo bijna landschappelijk
hetgeen waarin de reiger op de wieken vervliegt,
eem ademtocht, zo was je enige notie van
verglijdende tijd – een krijtstreep wind.

Overbodig dan het geschetste beeld, het onooglijke
vallend blad, de grazende koe weerspiegelt in rimpelend
nat van de donkere sloot. Het waakzaam oog
verbijzondert het algemeen, gaat nu nergens
heen dan een vaarwel – Haarlem.

Een roos een incidenteel verwelkende roos, een broze
waterlelie als monumentaal in Monet’s schilderij. De 

boogbrug voor immer ingeprent. Het dagelijkse
aan de alledaagsheid ontwend – dit was jij
ongekend. Authentieke poëzie gelijk – 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zaterdag 15 december 2018