EPILOOG

 

Epiloog

 

 

Dit gedicht maakt handen vuil, doorwroet de aarde,
geeft de tuin overzicht. Wie zal hij al met al weer
worden nu de herfst aantoonbaar aanwezig is,
zal hij spoedig wakker worden of gaan slapen?

 

Ik heb alsnog de bloemen gekust, de bomen laten
verkleuren, de vogels weer verzonnen te gebeuren –
allemaal aanwezig voor jou, voor dit moment, voor
elk hier, elk nu. Om je niet te hoeven vergeten.

 

De bollen zijn gepoot, de rozen gesnoeid, de tijd zijn
zijn ware gezicht gegeven. Nogmaals vraag ik je: waar
verbleef ik toen jij mij zo nodig had liefste ? –

 

 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zaterdag 24 oktober 2020