STEM III

Stem III

 

 

Ziedend licht waart in kwade tongen het machteloos gebladerte.
Het is buigen of berusten. De fiere populieren kraken en preken
hun onuitstaanbaar gevloek. Wat wil je mij zeggen, moeder,
dat je ook hier, juist nu?

 

Het wuivend riet aarzelt tussen blijven of twijfelen, de
schaarse aanblik van duiden. Zo jong ben je dus gestorven,
de nazomer verhaalt je, alles even ziedend als een
onwillekeurige tirade.

 

Zou dit stilte zijn, ik zou het nauwelijks kunnen verdragen.
Je bent er zowel aanwezig als vol van leegte. Hoezeer spreken
de bomen. Je dwingt mij tot onmetelijk luisteren.

 

Wie ben je –

 

 

Uit de dichtbundel “ In alle dingen “(2020)