Stupéfait
Het is niet aan deze wereld, het is niet aan deze
plek, het is
aanwezig zoals het blijft – dat ik dit ben die dit zegt. Terwijl
het aan mij gegeven is, terwijl het aan mij is tot op de dag
van vandaag. De wintersilhouetten stram in het versterven,
de kale kruinen doelloos opgericht. In het mijmeren
onthutst dit mij, zie ik jou in een oogopslag,
Ik onderschrijf dit karig onderhoud, maar ik
ontken je – wil
je dit echt, wil je dit trieste niemandsland, dit geringe weten?
Wil jij echt van niemand blijken? Er leeft het licht, er ontstaat
een hemel, de zon bloeit open. Waar was ik toen jij mij zo
duidelijk vergat, waar was jij toen ik verbijsterd
naar je
keek, geen reden had jou te begrijpen?–
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 1 december 2020
No comments:
Post a Comment