Lamenta – The Tallis Scholars
Tegen een morgen aan – de wereld nog geen
idee, geen daadwerkelijk begin – om toe
te slaan, voorzichtig.
Wij beredeneren ons de toekomst – weten
ons geen raad – onzeker, nog niet
doorgrond.
Het ergste vrezen – angst die binnensmonds
zachtjes drieste daden mompelt, het verstand
verstomd – tot hoe ver en waarom.
Zo achter blijvend – taal noch teken – makke
schapen, kale grond – akkers voortaan
doodgezwegen.
Vogels vluchtend in het rond – wij verlamd – niet
bij machte – lachen dat ons is vergaan – geen
welluidend ideaal – lieflijk de klanken.
Bitter onze stille taal – niets te bedenken dan de
wanklank van ons sterven – als wij gaan dan
wij allemaal…
18 februari 2012
No comments:
Post a Comment