Winternacht

– alsof de tijd is neergestreken – bijna
vanzelfsprekend. Liefste, wat valt er nog
te leren? De wereld wordt zacht en de
nacht verliest haar streken.

Als het moet – de voetstap in een
maagdelijke morgen – de een na de
andere. Geen terugkeer mogelijk.

Wij slapen door. Wat zich gedroomd weet,
staat nog te gebeuren, blijft vederlicht en
zwaar van belofte.

De ochtend een Oh en Ah….


16 februari 2012