BRUGGE I
WEERKLANK
Salvatore kathedraal
Het is
stijf en hologig en het verleden zoekt in
iedereen een echo. Ik zoek mijzelf zoals zovelen
iedereen een echo. Ik zoek mijzelf zoals zovelen
jou,
maar het verhaal moet nog vele malen
herhaald. Het is maar een raaklijn aan
al het alledaagse.
herhaald. Het is maar een raaklijn aan
al het alledaagse.
Schimmige
mensen verhouden zich in vele talen
een andere benadering, flaneren tussen de
oude gebouwen en de weerbarstige kasseien.
Het schaterlachen heeft geen boodschap
dan een schamper waarom.
een andere benadering, flaneren tussen de
oude gebouwen en de weerbarstige kasseien.
Het schaterlachen heeft geen boodschap
dan een schamper waarom.
Alsof
hier ooit stilte zou klinken. Muur voor uur
betoogt een hardvochtig verwijt, dat hier echt
betoogt een hardvochtig verwijt, dat hier echt
aanwezig
zijn meer inhoudt dan enkel naar
haar
historie te kijken. Het verdwijnt
langzaamaan
met de nacht.
Die
ene duif in het dimmend licht de monotone
boodschap
dat vrede ergens, omdat hij nooit
weggaat,
ook al besef je dat pas achteraf. Wat
zich blijvend weet gaat altijd voorbij nog voor
je het zeker wist –
zich blijvend weet gaat altijd voorbij nog voor
je het zeker wist –
No comments:
Post a Comment