TERRA INCOGNITA

TERRA INCOGNITA
Landjuwelen
Antwoord op Gemma “ Gezien “

Na zoveel jaren na het overlijden van mijn moeder

Zij zocht zich rot, zij zocht zich rot naar een God en ik
bewandelde die weg met haar mee. Niet uit houvast
of het geloof dat er ergens nog een echte Vader was,
eerder dat elke raaklijn mijn herkenning schetste

als ware ik zelf een Terra Incognita.

Zij was eveneens bezeten van de natuur, maar bang
als een kind als de vorst de knoppen van de bomen

vroor het gedaan zou met de lente. Ik wanhoopte niet,

beriep mij erop dat elk nieuw ontkiemen sterker

was dan zij haar beoogde.

Zij hield niet van het Franse frivole waarop Erik Satie
het klavier werd bewogen, zij deelde het meditatieve
verstilde zoals wij het wilden. Gedragen verlangzaamd
op zijn oerdegelijke Hollands. Reinbert de Leeuw
met zijn aandachtige tanige vingers.

Dat alles meer schoonheid bevatte dan je oppervlakkig

ervan zou denken. Schoonheid zoals in alle dingen,

uitspraken van een vroeger eerder. God in alles wat je

omringde. In stilte. Als je dat werkelijk wilde zien.

Die ene noot die rondzingt en ergens het idee dat niets

volledig kan gekend. Een pad met het onverwachte dat ik

nooit meer dan een melodie van haar zal blijven horen.

Dat ze even levend wordt.

Ergens ooit halverwege
stond de tijd stil, haakte

ze af –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  donderdag 18 augustus 2016

Foto: mijn moeder Finny Liezenga, gefotografeerd door mijn vader Sip Gonggrijp

Foto: Erik Satie