PLAT
Een hemelse beschouwing
Een hemelse beschouwing
Buiten
in de tuin ontwaar ik plots mijn ontzag. Een
firmament trekt een koekblik sterren open die als
een brede band de hemelboog beoogt. Hoezo, de
opportune mens?
firmament trekt een koekblik sterren open die als
een brede band de hemelboog beoogt. Hoezo, de
opportune mens?
Er
zijn er die de aarde plat rekenen en zich heilloos
weigeren zich te vergissen. Ik lach erom. Alles wat
weigeren zich te vergissen. Ik lach erom. Alles wat
kromt volgens
vastgestelde wetten kent meer
zwaartekracht dan rede ooit bevatten.
zwaartekracht dan rede ooit bevatten.
Ik
draai op deze aard zoals ik mij erop voortbeweeg,
een voortdurende verte die ik nooit voorbij de
onherroepelijke horizon.
een voortdurende verte die ik nooit voorbij de
onherroepelijke horizon.
In de
klimop wil de nacht stilstaan bij het geruis
van nachtvlinders die ik dreig nooit te zullen kennen
en een boom tornt zijn schimmige gestalte
tot een windstille gedaante. Iets van
schuilen in een oude jas van
bladeren.
van nachtvlinders die ik dreig nooit te zullen kennen
en een boom tornt zijn schimmige gestalte
tot een windstille gedaante. Iets van
schuilen in een oude jas van
bladeren.
Het is
die roerloosheid die mij overmant. Hoe plat
het leven soms ook. Wie wil overtuigen van zijn
eeuwig ongelijk moet van verre huize komen.
het leven soms ook. Wie wil overtuigen van zijn
eeuwig ongelijk moet van verre huize komen.
Ik
geef het de tijd om het voor eeuwig uit te
zoeken.
zoeken.
Miljarden
jaren verder volstrekt irrelevant zoals
de sterren
al doodgeboren nog voor zij
kunnen sterven –
kunnen sterven –
No comments:
Post a Comment