JOIE DE VIVRE

Joie de Vivre

Het snoeiharde feit dat het licht zich ervan
vergewiste steeds minder zichzelf te zijn, zich
excuseert voor het geleidelijk verdwijnen.

Wat wil blijven bestaan moet het met wat
schamele resten doen, een streling die zich
uit de dingen terugtrekt om daarna.

Ben ik dit – een gezicht dat struikelde bij gebrek
aan beter? Nogmaals bevriest een vijver en
verduistert hier mijn kijken. Die ene Merel,
de laatste Kauwen.

Waar laat ik dan zo
gauw mijn handen? –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  maandag 5 december 2016

Fotografe @ Carolyn Marks Blackwood uit de serie " Cloud Series "