DAAR WAAR IK BEN

Daar waar ik ben

Antwoord op Gemma
“ Aan de vloedlijn wil ik lopen “

En nergens anders. Dit is huid, dit is water en aarde.
Je kunt benoemen wat je wilt, het gaat aan alles voorbij,
zoveel als jou en mij. Proef hoe nabij wij zijn bedoeld,
het zout, eb en vloed. Het gaat nooit over
en aan alles voorbij.

Hoe zou ik je noemen als ik het leven aarzel? Zie
de meeuwen hun vlucht doelbewust ergens naartoe,
maar net zo hard uit het oog. Waarheen leidt het
kijken als het onder het teveel aan toekomst
bezwijkt, de blik afbuigt naar iets in de verte.

Oprechter dan het heden kan ik het niet krijgen ook
als het tegen zit, ik enkel tracht te overleven. Zie toch
hoe de woeste golven aanstonds kalmeren ondanks
de beweging van zon en maan. Wat nog diende te
gebeuren vlijt zich neer voor onze voeten.

De wind in de haren tot bedaren, het trotse
aangezicht fier verheven. In het aanspoelsel
een mogelijke duidelijke reden, maar de
verspreide schelpen en het toevallige wier –

Gedicht + Foto Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
maandag 5 november 2018

muziek Gerry Rafferty - The right moment