INHOUDELIJK

Inhoudelijk

Niet omdat ik dit ben, maar omdat de herfst
dit doet, triest van ritselend vergelend blad,
kaal van eenzaam wordende bomen.

Dit soort geduld. Dat soort wachten in de
verblindende zon, het schitterende rimpelen
van het water het zo maar te laten.

Een park waarin ik mij zit af te vragen
waarom alles gaat zoals het vergaat met
telkens dezelfde herhaling.

Omdat het moet. Omdat het gaat zoals het
altijd is gegaan. Verloren vlinders en libellen,
de aanslaande vinken, lijsters op de vlucht.

Dit onophoudelijke blijven van weggaan.
Dat je kijkt in het licht en zoekt wie je
zelf bent gebleven.

Een slotsom, maar wat zegt
het. Ondertussen waait de
onophoudelijke wind –

Elbert Gonggrijp,
bankje Slotgracht Egmond aan den Hoef,
donderdag 8 november 2018