AANDACHTIG

AANDACHTIG

Zoals ze kijkt zolang ik schrijf – met eenzelfde aandacht
waarmee ik tracht te begrijpen wat ik voel, als ik placht
te denken terwijl zij hier zit. Beiden zullen op het eerste
gezicht niet weten hoe het is, dat dichten van mij.

Het ontstaat als een mijmering, de pen vooruit te drijven,
een komen en gaan van woorden. Zij beseft waarschijnlijk
niet wat ik bedoel, ik ben alleen maar iemand die dichtbij
een hand is, zij een vacht om te blijven strelen.

Zij is een kat als zovelen, maar toch. Zij is er nog, zij
blijft kijken naar wat ik doe, zij wordt langzamerhand
een gedicht. Zij weet nergens van, vraagt niets, is
zo aandachtig als ik nu –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 31 januari 2020

TENSLOTTE

TENSLOTTE
Voor mijn liefste Conny Lahnstein

Toen de dagen vertraagd voorbij gingen, het leven beter
moest beginnen, waar diende jij dan destijds voor? Jij
ging jouw eigen gang, ik doorliep mijn eigen weg,
moest de rest er zelf bij verzinnen

.

Jij had een ander lief, ik liep vertwijfeld rond en wist
niet hoezeer mijn verlangen op realiteit was gestoeld. Ik
zie mij nog lopen langs het strand en de dingen
benoemen – dit is het zand, dit zijn de golven.

Ik had te wachten totdat je overstag ging – jij zwichtte,
wist je zelfverzekerd van ons twee. Had het nooit anders
een makkelijker periode zonder bloed, zweet en tranen?
Ik kijk je dichterbij en blijf mij verbazen.

Misschien is de strijd nog niet gestreden, maar zo erg
als in het verleden kan het nooit bedoeld. Wij hebben
de vrijheid gevoeld, met onze lichamen besloten
dat dit nooit voorbij zou gaan – 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
donderdag 30 januari 2020

IN PRINCIPE

In principe

Misschien is alles wat verzonnen wordt ontoereikend
om direct begrepen te worden. Neem nu een boom:
aan gestalte heeft het meer dan genoeg, maar laat
evengoed een heel verhaal beginnen –  een
veelvoud van vroeger.

Fantasie is diep geworteld in herinneringen. Een kind
weet dat het kijkt zoals het kijken is bedoeld –
onbevangen, vol verbazing, gekleurd door
de dromen die er werkelijk toe doen.

In principe blijft het kijken een allesomvattende
vraag – alsof alles even anders had gekund, maar
evident als een vandaag en een gisteren – 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
donderdag 30 januari 2020