OCHTEND
Het begint met de vogels, het uitnodigende licht, een
onbestemd verlangen van liefde, daar in het onbepaalde
uur, op dit moment van de dag. Ik kan naar je kijken
zoals ik dat wil, ik kan je net zo goed gaan vergeten.
onbestemd verlangen van liefde, daar in het onbepaalde
uur, op dit moment van de dag. Ik kan naar je kijken
zoals ik dat wil, ik kan je net zo goed gaan vergeten.
Alles heeft zo zijn eigen begin, zie de vogels kwetteren,
zie ons vrijen tussen de losgewoelde lakens, nu het
nog kan, nu er het tijdstip naar is. Wat hebben wij
zoal te verliezen nu het er eigenlijk niet toe doet?
zie ons vrijen tussen de losgewoelde lakens, nu het
nog kan, nu er het tijdstip naar is. Wat hebben wij
zoal te verliezen nu het er eigenlijk niet toe doet?
Ik kan naar je kijken zoals de vogels zingen – zoals
het licht, het uitnodigend licht een veelbelovende
ochtend. De appels gerijpt aan de boom, de
tuinkabouter als vanouds –
het licht, het uitnodigend licht een veelbelovende
ochtend. De appels gerijpt aan de boom, de
tuinkabouter als vanouds –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 17 januari 2020
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 17 januari 2020
No comments:
Post a Comment