VOORUITZICHT
Hoe de mussen al ruzieden in de struiken terwijl
ik nog nauwelijks wakker was. De ochtend moest
nog worden aangevangen, maar de tijd ging
onverbiddelijk verder.
ik nog nauwelijks wakker was. De ochtend moest
nog worden aangevangen, maar de tijd ging
onverbiddelijk verder.
Het heeft iets vreemds nu alles voorbijgaat, nu
het toch zo verschrikkelijk dichtbij. Wat ik ook denk,
de tuin is altijd anders, ik ken hem niet, hij blijft
onvindbaar, hij is altijd even afwezig.
Het is zo duidelijk winter en de tuin staart mij
wezenloos aan. Het wordt tijd om bij mijzelf
weer terug te keren en geduld te hebben
met wat ik mij zoal voorneem –
het toch zo verschrikkelijk dichtbij. Wat ik ook denk,
de tuin is altijd anders, ik ken hem niet, hij blijft
onvindbaar, hij is altijd even afwezig.
Het is zo duidelijk winter en de tuin staart mij
wezenloos aan. Het wordt tijd om bij mijzelf
weer terug te keren en geduld te hebben
met wat ik mij zoal voorneem –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 21 januari 2020
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 21 januari 2020
No comments:
Post a Comment