Beaucoup d ámour
Waar was je, mijn gisteren als
vandaag? Ik had je wel
zien zitten, zo graag. Je bleek zeldzaam zacht, zoveel
meer van mij mijn ogenblik. Alsof je eerder bestond.
Mocht ik je, dan mocht ik je graag. Wijs en leeg
schreef ik je dichterbij dan ooit.
Jij was mijn verbazing. Je bent
zoveel dingen anders,
maar het geluk dat ik mij herinner, jij bent mij anders
dan ieder ander. Jij bent mij bij benadering hetzelfde.
Liefste, dat wil je toch, liefde. Dat ik je zag –
en niet begreep. Dat jij mij zag kijken.
Je blijft en je blijft maar,
je bent mij een heel
nieuw begin - leren kijken hoe de wereld opnieuw
zoveel mooier was. Zo tastbaar, zo zeker, zo
volledig in het kwadraat. Zacht ben je, maar
waarachtig van waarde zo zeldzaam –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
woensdag 3 maart 2021
No comments:
Post a Comment