Toen
Kon ik jullie ooit
terugverlangen, tijd inhalen, mijzelf
meester maken. Het ligt verborgen in jullie slaapkamers,
het heeft uitzicht op vroeger, het keert nooit meer terug.
De dampende melk, het email van de pannen.
Een tuin met de late bloei
van dahlia’s. Ach, hoe zou
ik jullie herkennen toen jullie nog opa en oma waren.
Ik moet dat kind zijn geweest die jullie bij de hand
namen, die eersteling, die jullie voor altijd..
Moest ik jullie kwijt raken,
ging alles over, kon niets
meer worden bewaard, stram en vergeten die herinnering.
Jullie boeken ruiken naar dood hout, slaan pagina’s
over, kunnen nooit meer overnieuw dezelfde –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
maandag 1 maart 2021
No comments:
Post a Comment