Narcose
In de mist het voorlopige,
het veronderstelde. Je
bent onzichtbaar nu, je bent mij nu zo ver weg. Vele
gedaanten verder vraagt het om een naam, staan
de feiten onherroepelijk stil. Het blijft
een herhaaldelijk raden
naar, Hoeveel mens je bent.
Onzichtbaar, maar met zoveel woorden. Wat is de kleur
van het dikwijls vergeten, hoe vat ik je ooit samen
nu je bijna verdwenen bent.
Niet om het een of ander,
maar word wakker liefste.
Hoe zou het zijn om naar buiten te kunnen kijken nu
ik je werkelijk vergis, nu ik je zo duidelijk heb
geweten zolang je sliep –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
woensdag 3 maart 2021
No comments:
Post a Comment