Alsof dit nooit gebeurde – een valkuil
in de tijd waarin ik mijzelf sleurde om
erin geborgen te zijn – schijn zover ik
dit toestond. Wil er nog iets van mij
worden dan de zaken op orde en mij
overgeven aan de zon – een nieuwe
dag begonnen. Het leeft ervan.
Langzaam weer om hoog geklommen
tot de stralen van de eerste dag –
voorzichtig nog. Als de aarde zich
niet geblakerd weet, het vuur
overwonnen.
De nachtwake verstomt. Het lied
aan te vangen – dat ik groei bij het
beseffen van de morgen.
Terstond.
23 oktober 2011
No comments:
Post a Comment