HET LIET ZICH
SCHRIJVEN
Uitgeschreven notities
Uitgeschreven notities
Wat
de zee mij brengt heeft ogen
nodig om te zien, handen om het op
te rapen. Een zelfverzekerd aarzelen
tot de plek waar ik nu zit.
nodig om te zien, handen om het op
te rapen. Een zelfverzekerd aarzelen
tot de plek waar ik nu zit.
Het
is mij eigen. Het bedrijft wolken en
licht, het weet van mijn weten en mijn
weerstand. Jij herkent het. Het bedaart
terwijl het zijn voortdurende
schaduwen trekt.
licht, het weet van mijn weten en mijn
weerstand. Jij herkent het. Het bedaart
terwijl het zijn voortdurende
schaduwen trekt.
In
het tevergeefse van het blijven proberen
verliezen de golven hun ware zin. Of ik er een
punt achter kan zetten of een nieuw begin.
Wat moet ik met het wassende water, de
zich almaar verleggende vloedlijn?
verliezen de golven hun ware zin. Of ik er een
punt achter kan zetten of een nieuw begin.
Wat moet ik met het wassende water, de
zich almaar verleggende vloedlijn?
In
het schitteren de voortdurende
poging tot zwijgen, de kwinkslag van
de terloopse zon. Zou ik het kunnen
verklaren nu ik de ware
toedracht vergeet? –
poging tot zwijgen, de kwinkslag van
de terloopse zon. Zou ik het kunnen
verklaren nu ik de ware
toedracht vergeet? –
Elbert Gonggrijp, Strandpaviljoen de Uitkijk, vrijdag 9 juni 2017
Foto's Elbert Gonggrijp, Egmond aan Zee + Ameland
No comments:
Post a Comment